Programy - GAMBIT 2000

6.1. Środki edukacyjne

Edukacja motoryzacyjna.

Na podstawie zebranych danych można stwierdzić, edukacja w zakresie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w ruchu drogowym w większości szkół podstawowych jest prowadzona dobrze, aczkolwiek w niepełnym zakresie. Za mało szkół realizuje własne, środowiskowe programy edukacyjno-wychowawcze, jako działania dodatkowe. Na ogół prowadzi się tylko to, co obligatoryjnie zapisano do realizacji w szkołach, głównie podstawowych. Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że:

• edukacja motoryzacyjna dzieci i młodzieży w reformie systemu edukacji jest zagrożona, gdyż drastycznie zmniejszona została liczba godzin na jej realizację. Należy więc podjąć działania zmierzające do uratowania 4-letniego dorobku, doświadczeń, poniesionych nakładów finansowych i zatrzymania przeszkolonej kadry. A w szczególności należy:
• przekonać twórców reformy edukacji, samorządowe władze oświatowe, dyrektorów szkół, że edukacja motoryzacyjna dzieci i młodzieży jest sprawą nadrzędną mającą na celu ochronę dziecka przed zagrożeniami na drogach,
• obligatoryjnie zagwarantować w programach nauczania liczbę godzin nie mniejszą od obowiązującej do 1 września 1999 roku,
• wprowadzić obowiązek zapisu w Szkolnych Programach Wychowawczych zagadnień związanych z bezpieczeństwem dzieci i młodzieży w ruchu drogowym, odbycia przez każdego nauczyciela szkolenia w zakresie sprawowania bezpiecznej opieki nad dziećmi i młodzieżą i udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej, aktualizacji przepisów wykonawczych do zmieniających się norm i ustaw w dziedzinie bezpieczeństwa, zdrowia, opieki i ochrony dzieci i młodzieży.
• inicjatywa i działania edukacyjne skierowane do nauczycieli, dzieci i młodzieży prowadzone przez: Policję , WORD-y, WOP-y, WOM-y, nie zawsze wykorzystane są w pełni przez placówki oświatowe,
• nie są dość dobrze skoordynowane kierunki działania, prowadzone przez: WOM?y i WOP?y. W tym celu należy powołać w WOM w Lublinie Centrum koordynujące działania w zakresie edukacji motoryzacyjnej i ustalić:
• koncepcję szkolenia kadry oświatowej i jej wsparcie przez Policję i WORD-y,
• możliwości pomocy i współpracy różnych instytucji w zakresie działań edukacyjnych wśród dzieci i młodzieży, szczególnie w realizacji zadania "Karta rowerowa i motorowerowa w szkole",
• model kompleksowego programu działań systemowych w zakresie szeroko pojętej edukacji motoryzacyjnej (środowiskowe programy edukacyjne, baza techno-dydaktyczna, wydawanie i promocja materiałów),
• Kuratorium Oświaty w Lublinie, nadzorujące realizację zadań z wychowania komunikacyjnego powinno, w większym stopniu zobowiązywać wszystkie placówki oświatowe do dbania o bezpieczeństwo dzieci i młodzieży poprzez tworzenie i realizację szkolnych programów edukacji motoryzacyjnej oraz prawidłową realizację zadania "Karta rowerowa i motorowerowa w szkole",
• należy zadbać o to, by w każdej szkole był koordynator szkolnej lub międzyszkolnej edukacji motoryzacyjnej, inicjujący i promujący działania brd w szkole i jej środowisku, podejmujący współpracę z instytucjami wspomagającymi,
• dużą szansą promocji zagadnień brd mogą być granty edukacyjne, w obszarze których powinno znaleźć się: szkolenie kadr, tworzenie bazy, publikacje, promocja autorskich programów edukacyjnych,
• należy rozważyć możliwości wprowadzenia zagadnień brd do programów studiów szkół wyższych kierunków pedagogicznych, a także otwieranie studiów podyplomowych, szczególnie dla nauczycieli techniki,
• poszerzenie szkoleń o kadrę oświatową: Lubelskiego Kuratorium Oświaty i jego Oddziałów Zamiejscowych, starostw powiatowych, urzędów miejskich i gminnych, szkół ponadgimnazjalnych (zawodowych i ogólnokształcących) oraz placówek opiekuńczo-wychowawczych (domy dziecka, internaty) w celu aktualizacji przepisów w zakresie sprawowania bezpiecznej opieki nad dziećmi i młodzieżą (dowóz do i ze szkół, wycieczki piesze, rowerowe, autokarowe),
• zadbać o prawidłową realizację programu "Bezpieczna droga do szkoły", by zminimalizować zagrożenia dzieci i młodzieży w czasie dojścia lub dojazdu do i ze szkół.

Bezpieczna droga do szkoły

W dniu 2 września do szkół podstawowych po raz pierwszy poszli uczniowie klas pierwszych. Dla wielu dzieci oraz ich rodziców było to bardzo duże przeżycie. Bywa, że emocje związane z tak ważnym wydarzeniem wpływają na to, iż to co dla wielu z nas jest oczywiste nie jest wcale tak oczywiste dla dziecka.

PAMIĘTAJ!

Powiedz swojemu dziecku, że ma prawo czuć się bezpiecznie również na terenie szkoły.

Powiedz, że mówienie "NIE", wtedy kiedy ktoś chce je skrzywdzić, jest ich prawem.

Już od pierwszych zajęć w szkole musimy wykształcić u dzieci nawyki, które spowodują, że ich droga do szkoły będzie bezpieczna.

Dlatego też należy:

• wybrać najbezpieczniejszą drogę prowadzącą z domu do szkoły,
• pokazać dziecku drogę, odprowadzając je i przyprowadzając ze szkoły przez kilka tygodni.

W tym czasie wskazywać należy dziecku niebezpieczeństwa, na jakie może być narażone w drodze do i ze szkoły oraz wyjaśnić jak ma się zachować w przypadku ich wystąpienia.

PAMIĘTAJ!

• Nie każda droga do szkoły jest bezpieczna. Należy wybrać miejsca uczęszczane, a nie ustronne, tak aby w razie potrzeby nasze dziecko mogło zwrócić się o pomoc.
• Unikać należy pokazywania dziecku tzw. "skrótów", które z reguły wiodą przez miejsca odludne, ustronne, niejednokrotnie bywa, że niebezpieczne, np. tory kolejowe, lasy, itp.
• Bezwzględnie zakazuj dzieciom przyjmowania od obcych osób jakichkolwiek rzeczy, prezentów, słodyczy, napojów.
• Zakaż im wsiadania do pojazdów kierowanych przez obcych i oddalania się z nieznajomymi. Musisz zrobić wszystko, aby Twoje dziecko było nieufne wobec innych, nieznanych mu osób.
• Dziecku idącemu do szkoły, bądź bawiącemu się na podwórku nigdy nie wieszaj kluczy na szyi.
• Chcąc uchronić dziecko przed utratą lub pomyłkową zamianą przyborów szkolnych radzimy podpisać: tornister książki, zeszyty, piórnik, niektóre części garderoby np.: kurtki, czapki.
• Dzieci nie powinny przynosić do szkoły cennych rzeczy.
• Jeśli dziecko w szkole spotka jakaś przykrość powinno wiedzieć, że pomocy może szukać u wychowawcy lub szkolnego pedagoga.
• Ucz dzieci rozwagi i sam bądź przewidujący.
• Traktuj swoje dziecko poważnie, nie bagatelizuj jego problemów. Codziennie znajdź czas na rozmowę z własnym dzieckiem.

Opracowano w Wydziale Prewencji KWP w Lublinie